CouranD #61 - Bril-jant
Over het vernuft van apple, en algoritmische konijnenhollen
Hallo,
En welkom bij editie 61 van deze tweewekelijkse nieuwsbrief. Het waren twee mooie weken, wederom met een huwelijksfeest, waardoor ik me het tweede weekend op rij in een pak heb mogen hijsen, en heb gedanst alsof mijn leven er vanaf hing. Niet dat dat jullie iets interesseert, maar goed. Ondertussen beperkt Elon het aantal tweets dat je per dag mag zien naar zeshonderd stuks. Gelukkig is de CouranD er voor je als je je rate-limit bereikt hebt op Twitter!
De afgelopen weken heb ik natuurlijk weer één-en-ander gelezen, en ik praat jullie graag even bij. Deze keer over de mixed reality headset van Apple, en de algoritmische rabbit holes van TikTok en Instagram. En Barend - die mij recent alleen heeft gelaten met deze nieuwsbrief - heeft zowaar nog een bijdrage gedaan! De verrassing achter de paarse knop is een tip van hem geweest.
Anyway, veel leesplezier! Voel je vrij om een reactie achter te laten of een mailtje te sturen; vind ik leuk.
🥽 Is dit een bril die ik wil?
Staan we aan het begin van ‘ruimtelijk computergebruik’?
De Mixed Reality headset van Apple - de Apple Vision Pro - is inmiddels bijna een maand geleden aangekondigd, maar ik wil er toch nog even een stukje aan weiden. Afgelopen week las ik namelijk twee goede artikelen van twee slimme mensen die veel langer hebben nagedacht over (de impact van) de Vision Pro dan ik.
Anna-Sofia Lesiv schrijft in Every dat we aan het begin staan van ruimtelijk computergebruik (’spatial computing’). Ondanks dat er de afgelopen jaren veel geëxperimenteerd is met ruimtelijke interfaces zoals VR-brillen, zijn muizen, trackpads en schermen nog steeds verreweg de dominantste interfaces. De komst van de Vision Pro zou daar (eindelijk?) verandering in kunnen brengen. Volgens Lesiv slaagt Apple er in om een aantal (technische) obstakels te overwinnen die de bruikbaarheid en daarmee adoptie van mixed reality tot nu toe hebben tegengehouden. Dat zijn de volgende uitdagingen
Grafisch: zaken zoals diepte van beeld kunnen simuleren, een breed gezichtsveld ondersteunen en de resolutie van het beeld zelf
Vertraging: de tijd die het kost om een beweging van de gebruiker om te zetten in een bijgewerkt beeld moet zo klein zijn dat de gebruiker niet door heeft dat er allerlei berekeningen zijn gedaan om het mogelijk te maken.
Voordat Apple om de hoek kwam kijken werden deze uitdagingen wel geadresseerd, maar nog niet op zo’n manier dat ze echt ‘overwonnen’ werden. Apple heeft de middelen om - in tegenstelling tot andere bedrijven - de benodigde componenten volledig zelf te ontwikkelen voor het specifieke doel van de Vision Pro (in plaats van ‘off-the-shelf’ componenten te gebruiken). Met dank aan die componenten kan Apple allerlei slimme trucs uithalen waardoor de kwaliteit een (hoge) ondergrens doorbreekt.
“Maar de prijs dan?”, hoor ik je denken. Die is inderdaad nogal hoog. Die prijs moet omlaag, wil deze technologie mainstream worden. Benedict Evans schreef hier een uitstekend stuk over. Hij vergelijkt de strategie van de twee grootste spelers in dit veld (Apple met de Vision Pro en Meta met de Quest):
Meta, today, has roughly the right price and is working forward to the right device: Apple has started with the right device and will work back to the right price
In andere woorden: Meta ‘wacht’ tot de hardware beter wordt, terwijl Apple wacht tot de prijs lager wordt. Apple haalt de toekomst naar voren, tegen een hoge prijs. Uiteindelijk komen prijs en kwaliteit steeds dichter bij elkaar.
En de software? Meta zet in op de Metaverse als de centrale ‘use case’. Voor Apple is de metaverse slechts een van de vele apps. Zoals de telefoon op de iPhone een enkele app is tussen duizenden anderen. De vraag is wie dan de harten (en portemonnees) van de consument gaat winnen: Apple, Meta, of misschien wel een andere partij.
Tot nu toe twijfel ik of ik überhaupt wel zo’n bril wil. Ik krijg er toch een beetje Black Mirror-kriebels van. Daarover gesproken: er is een nieuw seizoen van Black Mirror. Ik heb vier van de vijf afleveringen gezien, en het is prima, maar niet zo goed als eerdere seizoenen. Aflevering 1 en 3 zijn aanraders.
🐇 Algoritmische rabbitholes
Ik las een goed artikel in NRC waarin de schrijvers (Amber Wiznitzer & Süeda Isik) een week lang zich hebben gedragen als een onzekere, eenzame mannelijke tiener op TikTok, door filmpjes te kijken die op deze doelgroep gericht zijn. Binnen no time werd de feed gevuld met misogynie, complottheorieën, en natuurlijk Andrew Tate. De Wall Street Journal deed een aantal jaar geleden iets vergelijkbaars: door verschillende bots TikTok te laten ‘gebruiken’ met bepaald kijkgedrag, werd blootgelegd hoe snel mensen in twijfelachtige rabbit holes terecht kunnen komen.
Ik moest denken aan het interview van Casey Newton met Nick Clegg, de President Global Affairs van Meta. Daarin geeft Clegg aan dat die algoritmes helemaal niet zo spannend zijn, en dat Facebook de werking ervan steeds transparanter maakt. Het bedrijf heeft een aparte pagina waarin transparant wordt gemaakt hoe de algoritmes voor de feed van Instagram werken, en jawel, parameters als ‘How likely you are to spend more than 15 seconds in this session’ voeren de boventoon. Niet verrassend, maar wel een bevestiging van hoe makkelijk het is om in een rabbit hole terecht te komen.
💡Bits & Bytes
Een overzicht van optische illusies
Wetenschappers ontdekken bijzonder koolstofmolecuul in de ruimte, en komen een stap dichterbij het ontrafelen van interstellaire chemie
Vier vrijwilligers laten zichzelf een jaar opsluiten om de omstandigheden op Mars te simuleren
Een filosoof en een neurowetenschapper sloten 25 jaar geleden een weddenschap, waarin de wetenschapper wedde dat we binnen 25 jaar de oorsprong van bewustzijn zouden begrijpen. De filosoof won vorige week de weddenschap.
Een uitgebreid en visueel overzicht van hoe kaarten ons beeld van de wereld vervormen. Wisten we al, natuurlijk, maar dit overzicht bevat een paar leuke voorbeelden
📷 Beeld van de week
Een jaar geleden publiceerden we editie #41, over Gen Z, Axie Infinity, digitale soevereiniteit volgens de EU, en de ontwikkeling van Google door de jaren heen.
Ben je hier via-via? Schrijf je in voor de nieuwbrief om elke twee weken een nieuwe editie van CouranD te ontvangen!
En, vond je dit leuk? Kan het beter? Heb je tips voor interessante onderwerpen? Laat het me weten! Je kan gewoon mailen naar courand@substack.com. En vergeet ‘m niet te delen :)
Ocky