CouranD #45 - Veilig in de cyberverse
Over zero trust veiligheid en Taylor Swifts metaverse
People building metaverse platforms, most of them think it’s a technology question. But it’s really a community and culture question - James Au
Goedezondag,
tussen alle discussies over nieuwe Engelse parlementsbazen, onze delegatie naar Qatar voor het WK en of het nou wel of niet al herfsttemperaturen zijn door was er ook allerlei boeiend technieuws de afgelopen week. We pakken er twee onderwerpen uit: ‘zero trust’ cybersecurity en de relatie tussen Taylor Swift en de metaverse. Fijne dag!
💻 Niemand vertrouwen: daar kan je op bouwen!
Er zijn zaken waar je nooit over nadenkt, maar waar je - zonder dat je het door hebt - wel in je dagelijks leven door beïnvloed wordt. Computerbeveiliging is precies zo’n onderwerp. Je hoort wel eens wat in het nieuws over hacks, je installeerde vroeger altijd Norton Antivirus en wellicht krijg je zelfs wel mee dat bedrijven meer investeren in cybersecurity tegenwoordig. Waar je dus waarschijnlijk ook nog niet van hebt gehoord is ‘zero trust’ security. Maar het gaat je (werkende) leven best beïnvloeden de komende tijd. Hierbij dus een kleine introductie, naar aanleiding van een artikel hierover in Protocol.
Vroeger konden bedrijven ‘redelijk’ makkelijk hun computersystemen beveiligen: je kon namelijk alleen inloggen op de vaste computers op kantoor om toegang te krijgen tot documenten of data. Tegenwoordig werken we echter vanaf veel meer locaties. Zeker nu veel mensen dankzij Corona gewend zijn geraakt aan thuiswerken en elke servicemonteur met een iPad in z’n hand loopt. Traditioneel wordt dit mogelijk gemaakt middels een VPN verbinding, een soort ‘veilige tunnel’ waarmee je jouw computer verbind met het netwerk van je werkgever, waarna je kan werken alsof je op kantoor bent. Dit blijkt niet de veiligste oplossing te zijn. Want wat als iemand jouw VPN wachtwoord en gebruikersnaam te pakken krijgt? Dan krijg je ransomware hacks zoals die bij Colonial Pipeline vorig jaar gebeurde.
Op dit moment verschuift de aandacht van de industrie daarom naar ‘zero trust’ beveiliging, waarin een gebruiker met een bepaalde verbinding niet (impliciet) gelijk ook toegang krijgt tot alle vertrouwelijke data. Als het je lukt om in te loggen op jouw bedrijfsportaal, hoef je niet ook gelijk toegang te krijgen tot alle source code die de fabriek bestuurt. De gedachte achter deze aanpak is dat áls een hacker dan toegang tot een bedrijfsnetwerk krijgt (waar je inmiddels maar vanuit moet gaan), deze nog allerlei hoepels door moet voordat er schade gedaan kan worden. Daarmee kan de impact van een incident dus hopelijk klein blijven.
Wat het betekent voor bedrijven om ‘zero trust’ beveiliging te bereiken blijkt nog een punt van discussie in de industrie. Alhoewel het National Institute of Standards and Technology in de VS al aardig wat voorschrijft. In ieder geval zegt elk bedrijf in de cyber-industrie er enorm mee bezig te zijn. Maar waarschijnlijk behelst het een combinatie van ingrepen zoals fijnmaziger gebruikersbeheer, strengere toegangscontrole en zelfs een andere infrastructuur. Dus als je binnenkort gevraagd wordt om met je twee-factor-authenticatie te bewijzen dat je echt voor jezelf vakantie aan het aanvragen bent, dan weet je waar het vandaan komt!
B.K.
🪩 Taylor Swift en de metaverse
De term ‘metaverse’ heeft inmiddels dezelfde lading als ‘big data’ zo’n 5 jaar geleden, of ‘cyberspace’ zo’n twintig jaar geleden. Een term die te pas en te onpas gebruikt wordt om de technologie van de toekomst aan te duiden, en die tegelijkertijd ietwat corporate aanvoelt. Toch kunnen we het niet geheel wegcijferen. Facebook heeft zelfs zijn naam veranderd in Meta om te benadrukken waar de prioriteiten de komende jaren (of zelfs decennia) liggen.
Het blijft ook een vaag begrip: wat betekent de metaverse nou eigenlijk? Iedereen geeft er zijn eigen draai aan, en de definitie wordt zo ver opgerekt dat steeds meer bedrijven (en consultants) kunnen zeggen dat ze ‘iets’ met de metaverse doen. Ik las een interessant stuk in de Atlantic dat vanuit een verrassende invalshoek de definitie van ‘de metaverse’ goed weet te duiden. In het stuk wordt gesuggereerd dat niet Meta, maar Taylor Swift de metaverse het dichtst lijkt te benaderen.
Het bouwen van de metaverse is niet zozeer een technologisch vraagstuk, maar meer een cultureel vraagstuk. En op cultureel niveau heeft Taylor Swift zo’n grote impact dat ze in staat is om massa’s mensen te laten samenkomen in een virtuele wereld die gelinkt is aan de echte wereld. Dat lijkt verdomd veel op de metaverse. Het verschil met Meta is dat Taylor Swift de metaverse benadert vanuit een waardevolle use case (als fan een ervaring delen met andere fans van je grootste idool), terwijl Meta het vanuit de technologie benadert (het bedrijf kondigde onlangs een geavanceerde nieuwe VR-bril aan).
Het enige wat Swift mist is een 3D-wereld, dat volgens de expert in het stuk randvoorwaardelijk is om iets de metaverse te kunnen noemen. Maar verder heeft ze alle vinkjes.
She has what Zuckerberg does not have. She has a brand and an aesthetic and almost, like, a worldview that literally millions and millions of people—like, they have this world that is in their mind and that they share with people. And that’s something that Zuckerberg doesn’t have.
O.W.
💡Bits & Bytes
Sifted met een aantal leuke ‘mythbusters’ over het Europese investeringsklimaat voor techbedrijven.
Een geinig twitter draadje over totaal mislukte plaatjes van Stable Diffusion (die text-to-image AI machine waar we het vorige week over hadden).
Niet echt tech, wel boeiend: sommige mensen blijken dus wetenschappelijk bewezen aantrekkelijker. Voor muggen dan.
De Metaverse wordt nog niet echt omarmd door de massa: volgens dit artikel wordt één van de ‘grootste’ werelden door ongeveer 38 mensen bezocht… (dank voor de tip Jeroen!)
Freaky en vet: een interview tussen Joe Rogan en Steve Jobs dat nooit heeft plaatsgevonden. Gemaakt door een AI natuurlijk.
Satirisch overzicht van alternatieve work-outs die je met je Apple Watch zou (moeten) kunnen tracken
📷 Beeld van de week
Een jaar geleden publiceerden wij Editie 23:
Ben je hier via-via? Schrijf je in voor de nieuwbrief om elke twee weken een nieuwe editie van CouranD te ontvangen!
En, vond je dit leuk? Kan het beter? Heb je tips voor interessante onderwerpen? Laat het ons weten! Je kan gewoon mailen naar courand@substack.com. En vergeet ‘m niet te delen!
Barend en Ocky