No private business gets to swagger unless the [Chinese] government is on board with it. - Raymond Zhong (NYT)
Goedemorgen deze zondag!
Deze editie is getypt met MacOS Big Sur, de visuele refresh die we allemaal nodig hebben in deze tijden. We negeren even het nieuws over verkiezingen en corona, maar delen wel de interessantste artikelen over tech en innovatie van de afgelopen twee weken. En daarnaast: please help us help you. Als je wilt dat onze nieuwsbrief niet in je spambox terechtkomt, markeer ons dan even als prioriteitsmail. Dat doe je zo:
Als je Gmail gebruikt, zet ons dan in je primaire inbox:
Op telefoon: 3 bolletjes rechtsboven klikken —> Verplaatsen naar —> Primair.
Desktop: klik 'terug' (naar de inbox waar de mail nu staat) —> sleep mail naar 'Primair' inbox linksboven
Apple mail, voeg ons mailadres dan toe:
Rechterklik op ons e-mailadres —> Toevoegen aan VIPs
Bedankt en veel plezier met lezen.
🎧Een gevecht om je oren - de toekomst van audio
Elk medium (video, audio, print, games, etc.) is onderhevig aan de impact van nieuwe technologie. Print ging van handgeschreven boekwerken (door monniken) naar boekdrukkunst naar dagelijkse kranten, en nu zijn er blogs en e-books. Video was eerst alleen in de bioscoop te zien, maar tegenwoordig verdrinken we in de streaming abonnementen en spenderen we uren per week op Youtube.
Matthew Ball heeft een onwijs interessant en inzichtelijk (en lang) stuk geschreven over audio - de markt voor muziek, podcasts en gesproken boeken. Zo zijn de liedjes als gevolg van iTunes en Spotify gemiddeld korter geworden. Maar ondanks allerlei technologische ontwikkelingen en nieuwe business modellen, loopt audio qua schaal en winstgevendheid ver achter op andere media zoals print, video of games. Sterker nog, de consument geeft nu minder uit aan audio vergeleken met een aantal decennia geleden, terwijl we met z'n allen wel een godsvermogen uitgeven aan video (in de vorm van abonnementen of advertenties) en games.
Op een gekke manier is video schaalbaarder dan audio.
Since the mid-2000s, it has probably been easier to make, distribute and build an audience around a vlog or blog than a song
Volgens Ball is Audio te simpel, en heeft daarom niet goed de vruchten kunnen plukken van technologische ontwikkelingen. Het achterblijven van audio betekent echter ook dat er nog enorm veel terreinwinst te boeken is. En we zijn inmiddels op een punt dat technologie wel enorme kansen biedt voor audio. Live concerten zijn niet schaalbaar, maar virtuele wel, en inmiddels is de tech goed genoeg om daar een mooie ervaring mee neer te zetten. Met podcasts zijn er veel niches te bedienen, en als je die allemaal bij elkaar optelt dan heb je een enorm publiek.
En dat beseffen veel mediabedrijven ook. Audio is 'hot':
NRC Media koopt radiozender Sublime en lanceert een podcastapp
Netflix werkt aan een audio only feature
Maar goed, lees vooral even dat stuk van Matthew Ball, al is het maar om te begrijpen waarom liedjes gemiddeld ongeveer drie minuten duren (longread, maar echt de moeite waard).
🤑De Speech die Jack Ma €29 miljard kostte
Afgelopen week rukten de beurzen van Shanghai en Hongkong aan de handrem op de vooravond van de grootste beursgang ooit, die van Ant Group. De Chinese fintech gigant zou €29 miljard op gaan halen, waarmee het bedrijf een valuatie van €260 miljard zou hebben (>2x Unilever). Nu de rook opgetrokken is analyseren Bloombergs Tim Culpan en de NYT wat er achter deze stunt zat: de Chinese overheid moest een signaal sturen nadat Jack Ma (de oprichter) in een speech had uitgehaald naar de overheid. Terwijl de halve overheidstop in de zaal zat. Dat was een duur lesje ondernemen in China.
Wat ging hieraan vooraf? Ant is in 2011 afgescheiden van e-commerce bedrijf Alibaba. Het is gestart als online betalingsdienst (AliPay) maar is ondertussen uitgegroeid tot een app waar je alle bankzaken kunt regelen (>700 miljoen gebruikers): geld sparen, verzekeringen afsluiten, investeren en geld lenen. Vooral dat laatste is belangrijk. ANT verschaft veelal leningen aan kleine ondernemers die dat niet direct bij de grote staatsbanken voor elkaar krijgen. Dat kan ANT omdat het data van alle financiële diensten aggregeert en daarmee beter risico's kan inschatten dan de banken.
Alles wees erop dat de beursgang succesvol ging worden, totdat Jack "een bommetje gooide" tijdens een speech. Hij vergeleek China's banken met pandjeshuizen, omdat ze zoveel onderpand vragen voor leningen. Daarnaast noemde hij de markt-autoriteit een stelletje oude mannen. En zo slingerde hij er nog een paar de zaal in.
Dát schoot Peking in het verkeerde keelgat. Jack werd op het matje te geroepen voor een gesprek achter gesloten deuren en direct daarna introduceerde de Chinese overheid (eerder aangekondigde) nieuwe bankregels om het risico van de nationale economie te verlagen. Als gevolg daarvan werd de beursgang afgeblazen wegens "changes in regulatory environment".
Het grotere plaatje:
De Chinese overheid stuurt hiermee een duidelijk signaal naar ondernemers, zoals Zhong (NYT) het zegt: "No private business gets to swagger unless the government is on board with it."
Het verhult hoeveel zorgen de overheid zich maakt over de schulden van Chinezen. Als mensen te veel lenen kan dat op de lange termijn koopkracht belemmeren en ontstaat er risico op een bubbel.
Kijkje vooruit: Culpan voorspelt dat Ant zich noodgedwongen achter de overheid zal scharen. Dat betekent in dit dit geval:
De overheid ondersteunen in het ontwikkelen van een landelijke digitale munteenheid
De staat meer inzicht geeft in data en klantgegevens
Dat Ma een stap terug doet
Een nieuwe beursgang is op z'n vroegst pas over 6 maanden, helaas liggen de recordomzetten van 'Singles Day' dan al in de achteruitkijkspiegel. En het is maar de vraag of Ma te temmen is.
🗯It just doesn't make sense(uur)
Het zal je inmiddels wel zijn opgevallen: de waarschuwingen van Twitter bij de onwaarheden die president Trump de wereld in slingert via zijn Twitteraccount. Twitter begon er al een tijdje geleden (sporadisch) mee, en sinds de presidentsverkiezingen is meer dan de helft van Trumps tijdlijn voorzien van deze waarschuwingen. Hoe zit dat? Tegenwoordig komen de grote platforms er niet meer mee weg om alles maar toe te staan. En dus nemen ze hun verantwoordelijkheid, maar daarmee begeven ze zich op onbekend terrein. Een terrein van glad ijs.
NRC legt uit hoe (dat gebrek aan) verantwoordelijkheid wettelijk in elkaar zit, en hoe dat mogelijk gaat veranderen. Dat onwaarheden en fake news tot dusver in principe vrij spel hebben gekregen op sociale media heeft te maken met 'sectie 230' in de VS (hier meer uitleg) en artikel 14 en 15 van de Richtlijn inzake Elektronische Handel in de EU. Het principe daarachter is dat platforms niet aansprakelijk zijn voor de content die hun gebruikers er op plaatsen. Vroeger waren deze richtlijnen nodig om platformen te kunnen laten groeien. Anders zouden ze nooit het risico nemen om hun diensten aan te bieden. Inmiddels zijn ze echter zo groot, dat velen vinden dat deze platforms wel een verantwoordelijkheid hebben.
Maar daar schuurt het weer: wat betekent dit voor vrijheid van meningsuiting? En moeten we wel willen dat een paar commerciële (Amerikaanse) bedrijven bepalen wat we wel en niet zien? Politiek gezien is het ingewikkeld: de Democraten in de VS vinden dat er te weinig wordt weggehaald, de Republikeinen vinden het nu al te veel. De ironie - mooi weergegeven in bovenstaande tweet - is dat sectie 230 het juist ook mogelijk maakt om content te verwijderenzonder juridische problemen. Aan de ene kant heeft Trump sectie 230 nodig om zijn onwaarheden te kunnen verkondigen, maar tegelijkertijd maakt sectie 230 het mogelijk voor twitter om zijn tweets af te schermen.
Bij traditionele media kun je vertrouwen op de professionaliteit van journalisten en hun plicht zich te houden aan journalistieke principes, waar waarheidsvinding belangrijk is. Die principes zijn blijkbaar niet echt schaalbaar als je kijkt naar de bagger die er elke seconde het web op geslingerd wordt. Zoals Sander Schimmelpenninck het verwoordt: Rioolwater wordt vermengd met drinkwater. Daarnaast: fake news en controversiële content genereren clicks, en daarmee advertentie inkomsten. Je hebt 'm vast al gezien, zo niet, kijk even The Social Dilemma op Netflix.
🎛Dankzij No-Code software is iedereen straks programmeur
Unqork verkoopt software waar je met een visuele interface makkelijk je eigen corporate software tools ontwikkeld, een zogenaamd 'no-code' platform. Het bedrijf haalde deze maand €175 miljoen financiering op met een waardering van ongeveer 2 miljard. Voor velen was dit een bevestiging dat no-code platforms erg in trek zijn en dat ons begrip van software programmeren op het punt staat te veranderen.
Met no-code software komt software-ontwikkeling voor veel mensen binnen handbereik. Serie-entrepreneur Pieter Levels noemt het "The Great Democratization of Software Creation". Er bestaan ondertussen al een heel aantal platforms (e.g. Airtable). Vaak werken ze met drag-and-drop mechanismes waarmee je snel een werkende interface in elkaar gezet hebt. Denk aan een webshop, mobiele app of dashboard. Vervolgens kan je met API's of weer andere no-code software (Zapier, IFTTT) jouw programmaatje koppelen aan allerlei andere (openbaar toegankelijke) diensten.
Wat de experts voorzien:
TechCrunch gaat er diep op in: zij voorzien een tweede digital divide (de eerste divide was tussen digibeten en de rest). Jonge generaties leren al vroeg hoe je moet 'denken' voor software (lees: input, transformatie, output) en ze weten dat ze al hun vragen kunnen Googlen. Met deze skills zijn ze veel productiever dan eerdere generaties, ben je als werknemer nog waardevol als je 'alleen maar' kan werken met Excel?
Bij Emerce zien ze niet alleen dat deze platformen het tekort aan IT-ers kunnen verminderen, ze verwachten ook dat in corporates veel meer werknemers kunnen bijdragen aan innovatie omdat ze niet meer afhankelijk zijn van IT. Niemand kan zich meer verschuilen achter backlogs...
Sanne Kanis (FD) verwacht dat het speelveld voor ondernemers gelijker wordt. Immers, "Met low-codesoftware kun je veel sneller en goedkoper tot een basis komen en ontstaat er een eerlijker speelveld voor mensen zonder jubelton of durfkapitalist bij de start."
Voelen jullie je ook opeens zo oud?
💡Bits & Bytes
Hollywoods' iconische 'Green Screen' wordt wellicht vervangen voor een mega scherm. (⏳= 8 min 🎦)
Het international Space Station (ISS) bestaat 20 jaar! Deze interactieve tijdlijn van de NYT laat de historie van dit ruimtehuis zien. (⏳= ∞)
Korte video streamingdienst Quibi stopt er mee, na 6 maanden is € 1.5 Miljard gone. Hierom ging het mis. (⏳= 6 min)
Ben Grosser ontwierp een tooltje die het TikTok algoritme helemaal gek draait. Het resultaat is een niet-gepersonaliseerde Tiktok, heel boeiend: Not for You.
Wat we kunnen leren van 25 jaar Gartner Hype Cycle. (⏳= 9 min 🎦)
📷Beeld van de Week
En, vond je dit leuk? Kan het beter? Laat het ons weten! Je kan gewoon mailen naar courand@substack.com